1 Korinthiyar 13 | 1 கொரிந்தியர் 13 | 1 Corinthians 13

நான்  மனுஷர்  பாஷைகளையும்  தூதர்  பாஷைகளையும்  பேசினாலும்,  அன்பு  எனக்கிராவிட்டால்,  சத்தமிடுகிற  வெண்கலம்போலவும்,  ஓசையிடுகிற  கைத்தாளம்போலவும்  இருப்பேன்.  (1கொரிந்தியர்  13:1)

naan  manushar  baashaiga'laiyum  thoothar  baashaiga'laiyum  peasinaalum,  anbu  enakkiraavittaal,  saththamidugi’ra  ve'ngalampoalavum,  oasaiyidugi’ra  kaiththaa'lampoalavum  iruppean.  (1korinthiyar  13:1)

நான்  தீர்க்கதரிசன  வரத்தை  உடையவனாயிருந்து,  சகல  இரகசியங்களையும்,  சகல  அறிவையும்  அறிந்தாலும்,  மலைகளைப்  பேர்க்கத்தக்கதாகச்  சகல  விசுவாசமுள்ளவனாயிருந்தாலும்,  அன்பு  எனக்கிராவிட்டால்  நான்  ஒன்றுமில்லை.  (1கொரிந்தியர்  13:2)

naan  theerkkatharisana  varaththai  udaiyavanaayirunthu,  sagala  iragasiyangga'laiyum,  sagala  a’rivaiyum  a’rinthaalum,  malaiga'laip  pearkkaththakkathaagach  sagala  visuvaasamu'l'lavanaayirunthaalum,  anbu  enakkiraavittaal  naan  on’rumillai.  (1korinthiyar  13:2)

எனக்கு  உண்டான  யாவற்றையும்  நான்  அன்னதானம்பண்ணினாலும்,  என்  சரீரத்தைச்  சுட்டெரிக்கப்படுவதற்குக்  கொடுத்தாலும்,  அன்பு  எனக்கிராவிட்டால்  எனக்குப்  பிரயோஜனம்  ஒன்றுமில்லை.  (1கொரிந்தியர்  13:3)

enakku  u'ndaana  yaavat’raiyum  naan  annathaanampa'n'ninaalum,  en  sareeraththaich  sutterikkappaduvatha’rkuk  koduththaalum,  anbu  enakkiraavittaal  enakkup  pirayoajanam  on’rumillai.  (1korinthiyar  13:3)

அன்பு  நீடிய  சாந்தமும்  தயவுமுள்ளது;  அன்புக்குப்  பொறாமையில்லை;  அன்பு  தன்னைப்  புகழாது,  இறுமாப்பாயிராது,  (1கொரிந்தியர்  13:4)

anbu  neediya  saanthamum  thayavumu'l'lathu;  anbukkup  po’raamaiyillai;  anbu  thannaip  pugazhaathu,  i’rumaappaayiraathu,  (1korinthiyar  13:4)

அயோக்கியமானதைச்  செய்யாது,  தற்பொழிவை  நாடாது,  சினமடையாது,  தீங்கு  நினையாது,  (1கொரிந்தியர்  13:5)

ayoakkiyamaanathaich  seyyaathu,  tha’rpozhivai  naadaathu,  sinamadaiyaathu,  theenggu  ninaiyaathu,  (1korinthiyar  13:5)

அநியாயத்தில்  சந்தோஷப்படாமல்,  சத்தியத்தில்  சந்தோஷப்படும்.  (1கொரிந்தியர்  13:6)

aniyaayaththil  santhoashappadaamal,  saththiyaththil  santhoashappadum.  (1korinthiyar  13:6)

சகலத்தையும்  தாங்கும்,  சகலத்தையும்  விசுவாசிக்கும்,  சகலத்தையும்  நம்பும்,  சகலத்தையும்  சகிக்கும்.  (1கொரிந்தியர்  13:7)

sagalaththaiyum  thaanggum,  sagalaththaiyum  visuvaasikkum,  sagalaththaiyum  nambum,  sagalaththaiyum  sagikkum.  (1korinthiyar  13:7)

அன்பு  ஒருக்காலும்  ஒழியாது.  தீர்க்கதரிசனங்களானாலும்  ஒழிந்துபோம்,  அந்நிய  பாஷைகளானாலும்  ஓய்ந்துபோம்,  அறிவானாலும்  ஒழிந்துபோம்.  (1கொரிந்தியர்  13:8)

anbu  orukkaalum  ozhiyaathu.  theerkkatharisanangga'laanaalum  ozhinthupoam,  anniya  baashaiga'laanaalum  oaynthupoam,  a’rivaanaalum  ozhinthupoam.  (1korinthiyar  13:8)

நம்முடைய  அறிவு  குறைவுள்ளது,  நாம்  தீர்க்கதரிசனஞ்  சொல்லுதலும்  குறைவுள்ளது.  (1கொரிந்தியர்  13:9)

nammudaiya  a’rivu  ku’raivu'l'lathu,  naam  theerkkatharisanagn  solluthalum  ku’raivu'l'lathu.  (1korinthiyar  13:9)

நிறைவானது  வரும்போது  குறைவானது  ஒழிந்துபோம்.  (1கொரிந்தியர்  13:10)

ni’raivaanathu  varumpoathu  ku’raivaanathu  ozhinthupoam.  (1korinthiyar  13:10)

நான்  குழந்தையாயிருந்தபோது  குழந்தையைப்போலப்  பேசினேன்,  குழந்தையைப்போலச்  சிந்தித்தேன்,  குழந்தையைப்போல  யோசித்தேன்;  நான்  புருஷனானபோதோ  குழந்தைக்கேற்றவைகளை  ஒழித்துவிட்டேன்.  (1கொரிந்தியர்  13:11)

naan  kuzhanthaiyaayirunthapoathu  kuzhanthaiyaippoalap  peasinean,  kuzhanthaiyaippoalach  sinthiththean,  kuzhanthaiyaippoala  yoasiththean;  naan  purushanaanapoathoa  kuzhanthaikkeat’ravaiga'lai  ozhiththuvittean.  (1korinthiyar  13:11)

இப்பொழுது  கண்ணாடியிலே  நிழலாட்டமாய்ப்  பார்க்கிறோம்,  அப்பொழுது  முகமுகமாய்ப்  பார்ப்போம்;  இப்பொழுது  நான்  குறைந்த  அறிவுள்ளவன்,  அப்பொழுது  நான்  அறியப்பட்டிருக்கிறபடியே  அறிந்துகொள்ளுவேன்.  (1கொரிந்தியர்  13:12)

ippozhuthu  ka'n'naadiyilea  nizhalaattamaayp  paarkki’roam,  appozhuthu  mugamugamaayp  paarppoam;  ippozhuthu  naan  ku’raintha  a’rivu'l'lavan,  appozhuthu  naan  a’riyappattirukki’rapadiyea  a’rinthuko'l'luvean.  (1korinthiyar  13:12)

இப்பொழுது  விசுவாசம்,  நம்பிக்கை,  அன்பு  இம்மூன்றும்  நிலைத்திருக்கிறது;  இவைகளில்  அன்பே  பெரியது.  (1கொரிந்தியர்  13:13)

ippozhuthu  visuvaasam,  nambikkai,  anbu  immoon’rum  nilaiththirukki’rathu;  ivaiga'lil  anbea  periyathu.  (1korinthiyar  13:13)