Maa’rku 7 | மாற்கு 7 | Mark 7

எருசலேமிலிருந்து  வந்த  பரிசேயரும்,  வேதபாரகரில்  சிலரும்  அவரிடத்தில்  கூடிவந்தார்கள்.  (மாற்கு  7:1)

erusaleamilirunthu  vantha  pariseayarum,  veathapaaragaril  silarum  avaridaththil  koodivanthaarga'l.  (maa’rku  7:1)

அப்பொழுது  அவருடைய  சீஷரில்  சிலர்  கழுவாத  அசுத்த  கைகளாலே  போஜனம்பண்ணுகிறதை  அவர்கள்  கண்டு  குற்றம்பிடித்தார்கள்.  (மாற்கு  7:2)

appozhuthu  avarudaiya  seesharil  silar  kazhuvaatha  asuththa  kaiga'laalea  poajanampa'n'nugi'rathai  avarga'l  ka'ndu  kut’rampidiththaarga'l.  (maa’rku  7:2)

ஏனெனில்  பரிசேயர்  முதலிய  யூதர்  அனைவரும்  முன்னோர்களின்  பாரம்பரியத்தைக்  கைக்கொண்டு,  அடிக்கடி  கைகழுவினாலொழியச்  சாப்பிடமாட்டார்கள்.  (மாற்கு  7:3)

eanenil  pariseayar  muthaliya  yoothar  anaivarum  munnoarga'lin  paarambariyaththaik  kaikko'ndu,  adikkadi  kaikazhuvinaalozhiyach  saappidamaattaarga'l.  (maa’rku  7:3)

கடையிலிருந்து  வரும்போதும்  ஸ்நானம்பண்ணாமல்  சாப்பிடமாட்டார்கள்.  அப்படியே  செம்புகளையும்  கிண்ணங்களையும்  செப்புக்குடங்களையும்  மணைகளையும்  கழுவுகிறதுமல்லாமல்,  வேறு  அநேக  ஆசாரங்களையும்  கைக்கொண்டுவருவார்கள்.  (மாற்கு  7:4)

kadaiyilirunthu  varumpoathum  snaanampa'n'naamal  saappidamaattaarga'l.  appadiyea  sembuga'laiyum  ki'n'nangga'laiyum  seppukkudangga'laiyum  ma'naiga'laiyum  kazhuvugi'rathumallaamal,  vea'ru  aneaga  aachaarangga'laiyum  kaikko'nduvaruvaarga'l.  (maa’rku  7:4)

அப்பொழுது,  அந்தப்  பரிசேயரும்  வேதபாரகரும்  அவரை  நோக்கி:  உம்முடைய  சீஷர்கள்  முன்னோர்களின்  பாரம்பரியத்தை  மீறி,  ஏன்  கை  கழுவாமல்  சாப்பிடுகிறார்கள்  என்று  கேட்டார்கள்.  (மாற்கு  7:5)

appozhuthu,  anthap  pariseayarum  veathapaaragarum  avarai  noakki:  ummudaiya  seesharga'l  munnoarga'lin  paarambariyaththai  mee'ri,  ean  kai  kazhuvaamal  saappidugi'raarga'l  en'ru  keattaarga'l.  (maa’rku  7:5)

அவர்களுக்கு  அவர்  பிரதியுத்தரமாக:  இந்த  ஜனங்கள்  தங்கள்  உதடுகளினால்  என்னைக்  கனம்பண்ணுகிறார்கள்;  அவர்கள்  இருதயமோ  எனக்குத்  தூரமாய்  விலகியிருக்கிறது  என்றும்,  (மாற்கு  7:6)

avarga'lukku  avar  pirathiyuththaramaaga:  intha  janangga'l  thangga'l  uthaduga'linaal  ennaik  kanampa'n'nugi'raarga'l;  avarga'l  iruthayamoa  enakkuth  thooramaay  vilagiyirukki'rathu  en'rum,  (maa’rku  7:6)

மனுஷருடைய  கற்பனைகளை  உபதேசங்களாகப்  போதித்து,  வீணாய்  எனக்கு  ஆராதனை  செய்கிறார்கள்  என்றும்,  எழுதியிருக்கிறபிரகாரம்,  மாயக்காரராகிய  உங்களைக்  குறித்து,  ஏசாயா  நன்றாய்த்  தீர்க்கதரிசனம்  சொல்லியிருக்கிறான்.  (மாற்கு  7:7)

manusharudaiya  ka’rpanaiga'lai  ubatheasangga'laagap  poathiththu,  vee'naay  enakku  aaraathanai  seygi'raarga'l  en'rum,  ezhuthiyirukki'rapiragaaram,  maayakkaararaagiya  ungga'laik  ku'riththu,  easaayaa  nan'raayth  theerkkatharisanam  solliyirukki'raan.  (maa’rku  7:7)

நீங்கள்  தேவனுடைய  கட்டளையைத்  தள்ளிவிட்டு,  மனுஷருடைய  பாரம்பரியத்தைக்  கைக்கொண்டுவருகிறவர்களாய்,  கிண்ணங்களையும்  செம்புகளையும்  கழுவுகிறீர்கள்;  மற்றும்  இப்படிப்பட்ட  அநேக  சடங்குகளையும்  அனுசரித்துவருகிறீர்கள்  என்றார்.  (மாற்கு  7:8)

neengga'l  theavanudaiya  katta'laiyaith  tha'l'livittu,  manusharudaiya  paarambariyaththaik  kaikko'nduvarugi'ravarga'laay,  ki'n'nangga'laiyum  sembuga'laiyum  kazhuvugi'reerga'l;  mat’rum  ippadippatta  aneaga  sadangguga'laiyum  anusariththuvarugi'reerga'l  en'raar.  (maa’rku  7:8)

பின்னும்  அவர்  அவர்களை  நோக்கி:  நீங்கள்  உங்கள்  பாரம்பரியத்தைக்  கைக்கொள்ளும்படிக்குத்  தேவனுடைய  கட்டளைகளை  வியர்த்தமாக்கினது  நன்றாயிருக்கிறது.  (மாற்கு  7:9)

pinnum  avar  avarga'lai  noakki:  neengga'l  ungga'l  paarambariyaththaik  kaikko'l'lumpadikkuth  theavanudaiya  katta'laiga'lai  viyarththamaakkinathu  nan'raayirukki'rathu.  (maa’rku  7:9)

எப்படியெனில்,  உன்  தகப்பனையும்  உன்  தாயையும்  கனம்பண்ணுவாயாக  என்றும்,  தகப்பனையாவது  தாயையாவது  நிந்திக்கிறவன்  கொல்லப்படவேண்டும்  என்றும்,  மோசே  சொல்லியிருக்கிறாரே.  (மாற்கு  7:10)

eppadiyenil,  un  thagappanaiyum  un  thaayaiyum  kanampa'n'nuvaayaaga  en'rum,  thagappanaiyaavathu  thaayaiyaavathu  ninthikki'ravan  kollappadavea'ndum  en'rum,  moasea  solliyirukki'raarea.  (maa’rku  7:10)

நீங்களோ,  ஒருவன்  தன்  தகப்பனையாவது  தாயையாவது  நோக்கி:  உனக்கு  நான்  செய்யத்தக்க  உதவி  எது  உண்டோ,  அதைக்  கொர்பான்  என்னும்  காணிக்கையாகக்  கொடுக்கிறேன்  என்று  சொல்லிவிட்டால்  அவனுடைய  கடமை  தீர்ந்தது  என்று  சொல்லி,  (மாற்கு  7:11)

neengga'loa,  oruvan  than  thagappanaiyaavathu  thaayaiyaavathu  noakki:  unakku  naan  seyyaththakka  uthavi  ethu  u'ndoa,  athaik  korbaan  ennum  kaa'nikkaiyaagak  kodukki'rean  en'ru  sollivittaal  avanudaiya  kadamai  theernthathu  en'ru  solli,  (maa’rku  7:11)

அவனை  இனி  தன்  தகப்பனுக்காவது  தன்  தாய்க்காவது  யாதொரு  உதவியும்  செய்ய  ஒட்டாமல்;  (மாற்கு  7:12)

avanai  ini  than  thagappanukkaavathu  than  thaaykkaavathu  yaathoru  uthaviyum  seyya  ottaamal;  (maa’rku  7:12)

நீங்கள்  போதித்த  உங்கள்  பாரம்பரியத்தினால்  தேவவசனத்தை  அவமாக்குகிறீர்கள்.  இதுபோலவே  நீங்கள்  மற்றும்  அநேக  காரியங்களையும்  செய்கிறீர்கள்  என்று  சொன்னார்.  (மாற்கு  7:13)

neengga'l  poathiththa  ungga'l  paarambariyaththinaal  theavavasanaththai  avamaakkugi'reerga'l.  ithupoalavea  neengga'l  mat'rum  aneaga  kaariyangga'laiyum  seygi'reerga'l  en'ru  sonnaar.  (maa’rku  7:13)

பின்பு  அவர்  ஜனங்களெல்லாரையும்  வரவழைத்து  அவர்களை  நோக்கி:  நீங்கள்  எல்லாரும்  எனக்குச்  செவிகொடுத்து  உணருங்கள்.  (மாற்கு  7:14)

pinbu  avar  janangga'lellaaraiyum  varavazhaiththu  avarga'lai  noakki:  neengga'l  ellaarum  enakkuch  sevikoduththu  u'narungga'l.  (maa’rku  7:14)

மனுஷனுக்குப்  புறம்பே  இருந்து  அவனுக்குள்ளே  போகிறதொன்றும்  அவனைத்  தீட்டுப்படுத்தமாட்டாது;  அவன்  உள்ளத்திலிருந்து  புறப்படுகிறவைகளே  அவனைத்  தீட்டுப்படுத்தும்.  (மாற்கு  7:15)

manushanukkup  pu'rambea  irunthu  avanukku'l'lea  poagi'rathon'rum  avanaith  theettuppaduththamaattaathu;  avan  u'l'laththilirunthu  pu'rappadugi'ravaiga'lea  avanaith  theettuppaduththum.  (maa’rku  7:15)

கேட்கிறதற்கு  ஒருவன்  காதுள்ளவனாயிருந்தால்  கேட்கக்கடவன்  என்றார்.  (மாற்கு  7:16)

keadki'ratha’rku  oruvan  kaathu'l'lavanaayirunthaal  keadkakkadavan  en'raar.  (maa’rku  7:16)

அவர்  ஜனங்களைவிட்டு  வீட்டுக்குள்  பிரவேசித்தபோது,  அவருடைய  சீஷர்கள்  அவர்  சொன்ன  உவமையைக்குறித்து  அவரிடத்தில்  விசாரித்தார்கள்.  (மாற்கு  7:17)

avar  janangga'laivittu  veettukku'l  piraveasiththapoathu,  avarudaiya  seesharga'l  avar  sonna  uvamaiyaikku'riththu  avaridaththil  visaariththaarga'l.  (maa’rku  7:17)

அதற்கு  அவர்:  நீங்களும்  இவ்வளவு  உணர்வில்லாதவர்களா?  புறம்பேயிருந்து  மனுஷனுக்குள்ளே  போகிறதொன்றும்  அவனைத்  தீட்டுப்படுத்தமாட்டாதென்று  நீங்கள்  அறிந்துகொள்ளவில்லையா?  (மாற்கு  7:18)

atha’rku  avar:  neengga'lum  ivva'lavu  u'narvillaathavarga'laa?  pu'rambeayirunthu  manushanukku'l'lea  poagi'rathon'rum  avanaith  theettuppaduththamaattaathen'ru  neengga'l  a'rinthuko'l'lavillaiyaa?  (maa’rku  7:18)

அது  அவன்  இருதயத்தில்  போகாமல்  வயிற்றிலே  போகிறது;  அதிலிருந்து  எல்லாப்  போஜனங்களின்  அசுத்தங்களையும்  கழிக்கிற  ஆசனவழியாய்  நீங்கிப்போகும்.  (மாற்கு  7:19)

athu  avan  iruthayaththil  poagaamal  vayit’rilea  poagi'rathu;  athilirunthu  ellaap  poajanangga'lin  asuththangga'laiyum  kazhikki'ra  aasanavazhiyaay  neenggippoagum.  (maa’rku  7:19)

மனுஷனுக்குள்ளே  இருந்து  புறப்படுகிறதே  மனுஷனைத்  தீட்டுப்படுத்தும்.  (மாற்கு  7:20)

manushanukku'l'lea  irunthu  pu'rappadugi'rathea  manushanaith  theettuppaduththum.  (maa’rku  7:20)

எப்படியெனில்,  மனுஷருடைய  இருதயத்திற்குள்ளிருந்து  பொல்லாத  சிந்தனைகளும்,  விபசாரங்களும்,  வேசித்தனங்களும்,  கொலைபாதகங்களும்,  (மாற்கு  7:21)

eppadiyenil,  manusharudaiya  iruthayaththi’rku'l'lirunthu  pollaatha  sinthanaiga'lum,  vibasaarangga'lum,  veasiththanangga'lum,  kolaipaathagangga'lum,  (maa’rku  7:21)

களவுகளும்,  பொருளாசைகளும்,  துஷ்டத்தனங்களும்,  கபடும்,  காமவிகாரமும்,  வன்கண்ணும்,  தூஷணமும்,  பெருமையும்,  மதிகேடும்  புறப்பட்டுவரும்.  (மாற்கு  7:22)

ka'lavuga'lum,  poru'laasaiga'lum,  thushdaththanangga'lum,  kabadum,  kaamavigaaramum,  vanka'n'num,  thoosha'namum,  perumaiyum,  mathikeadum  pu'rappattuvarum.  (maa’rku  7:22)

பொல்லாங்கானவைகளாகிய  இவைகளெல்லாம்  உள்ளத்திலிருந்து  புறப்பட்டு  மனுஷனைத்  தீட்டுப்படுத்தும்  என்றார்.  (மாற்கு  7:23)

pollaanggaanavaiga'laagiya  ivaiga'lellaam  u'l'laththilirunthu  pu'rappattu  manushanaith  theettuppaduththum  en'raar.  (maa’rku  7:23)

பின்பு,  அவர்  எழுந்து  அவ்விடம்  விட்டுப்  புறப்பட்டு,  தீரு  சீதோன்  பட்டணங்களின்  எல்லைகளில்  போய்,  ஒரு  வீட்டுக்குள்  பிரவேசித்து,  ஒருவரும்  அதை  அறியாதிருக்க  விரும்பியும்,  அவர்  மறைவாயிருக்கக்  கூடாமற்போயிற்று.  (மாற்கு  7:24)

pinbu,  avar  ezhunthu  avvidam  vittup  pu'rappattu,  theeru  seethoan  patta'nangga'lin  ellaiga'lil  poay,  oru  veettukku'l  piraveasiththu,  oruvarum  athai  a'riyaathirukka  virumbiyum,  avar  ma'raivaayirukkak  koodaama’rpoayit'ru.  (maa’rku  7:24)

அசுத்த  ஆவி  பிடித்திருந்த  ஒரு  சிறு  பெண்ணின்  தாயாகிய  ஒரு  ஸ்திரீ  அவரைக்குறித்துக்  கேள்விப்பட்டு,  வந்து  அவர்  பாதத்தில்  விழுந்தாள்.  (மாற்கு  7:25)

asuththa  aavi  pidiththiruntha  oru  si'ru  pe'n'nin  thaayaagiya  oru  sthiree  avaraikku'riththuk  kea'lvippattu,  vanthu  avar  paathaththil  vizhunthaa'l.  (maa’rku  7:25)

அந்த  ஸ்திரீ  சீரோபேனிக்கியா  தேசத்தாளாகிய  கிரேக்க  ஸ்திரீயாயிருந்தாள்;  அவள்  தன்  மகளைப்  பிடித்திருந்த  பிசாசைத்  துரத்திவிடவேண்டுமென்று  அவரை  வேண்டிக்கொண்டாள்.  (மாற்கு  7:26)

antha  sthiree  seeroapeanikkiyaa  theasaththaa'laagiya  kireakka  sthireeyaayirunthaa'l;  ava'l  than  maga'laip  pidiththiruntha  pisaasaith  thuraththividavea'ndumen'ru  avarai  vea'ndikko'ndaa'l.  (maa’rku  7:26)

இயேசு  அவளை  நோக்கி:  முந்திப்  பிள்ளைகள்  திருப்தியடையட்டும்;  பிள்ளைகளின்  அப்பத்தை  எடுத்து  நாய்க்குட்டிகளுக்குப்  போடுகிறது  நல்லதல்ல  என்றார்.  (மாற்கு  7:27)

iyeasu  ava'lai  noakki:  munthip  pi'l'laiga'l  thirupthiyadaiyattum;  pi'l'laiga'lin  appaththai  eduththu  naaykkuttiga'lukkup  poadugi'rathu  nallathalla  en'raar.  (maa’rku  7:27)

அதற்கு  அவள்:  மெய்தான்,  ஆண்டவரே,  ஆகிலும்,  மேஜையின்  கீழிருக்கும்  நாய்க்குட்டிகள்  பிள்ளைகள்  சிந்துகிற  துணிக்கைகளைத்  தின்னுமே  என்றாள்.  (மாற்கு  7:28)

atha’rku  ava'l:  meythaan,  aa'ndavarea,  aagilum,  meajaiyin  keezhirukkum  naaykkuttiga'l  pi'l'laiga'l  sinthugi'ra  thu'nikkaiga'laith  thinnumea  en'raa'l.  (maa’rku  7:28)

அப்பொழுது,  அவர்:  நீ  சொன்ன  அந்த  வார்த்தையினிமித்தம்  போகலாம்.  பிசாசு  உன்  மகளை  விட்டு  நீங்கிப்போயிற்று  என்றார்.  (மாற்கு  7:29)

appozhuthu,  avar:  nee  sonna  antha  vaarththaiyinimiththam  poagalaam.  pisaasu  un  maga'lai  vittu  neenggippoayit'ru  en'raar.  (maa’rku  7:29)

அவள்  தன்  வீட்டுக்கு  வந்தபொழுது,  பிசாசு  போய்விட்டதையும்,  தன்  மகள்  கட்டிலில்  படுத்திருக்கிறதையும்  கண்டாள்.  (மாற்கு  7:30)

ava'l  than  veettukku  vanthapozhuthu,  pisaasu  poayvittathaiyum,  than  maga'l  kattilil  paduththirukki'rathaiyum  ka'ndaa'l.  (maa’rku  7:30)

மறுபடியும்,  அவர்  தீரு  சீதோன்  பட்டணங்களின்  எல்லைகளை  விட்டுப்  புறப்பட்டு,  தெக்கப்போலியின்  எல்லைகளின்  வழியாய்க்  கலிலேயாக்  கடலருகே  வந்தார்.  (மாற்கு  7:31)

ma'rupadiyum,  avar  theeru  seethoan  patta'nangga'lin  ellaiga'lai  vittup  pu'rappattu,  thekkappoaliyin  ellaiga'lin  vazhiyaayk  kalileayaak  kadalarugea  vanthaar.  (maa’rku  7:31)

அங்கே  கொன்னைவாயுடைய  ஒரு  செவிடனை  அவரிடத்தில்  கொண்டுவந்து,  அவர்  தமது  கையை  அவன்மேல்  வைக்கும்படி  வேண்டிக்கொண்டார்கள்.  (மாற்கு  7:32)

anggea  konnaivaayudaiya  oru  sevidanai  avaridaththil  ko'nduvanthu,  avar  thamathu  kaiyai  avanmeal  vaikkumpadi  vea'ndikko'ndaarga'l.  (maa’rku  7:32)

அப்பொழுது,  அவர்  அவனை  ஜனக்கூட்டத்தை  விட்டுத்  தனியே  அழைத்துக்கொண்டுபோய்,  தம்முடைய  விரல்களை  அவன்  காதுகளில்  வைத்து,  உமிழ்ந்து,  அவனுடைய  நாவைத்  தொட்டு;  (மாற்கு  7:33)

appozhuthu,  avar  avanai  janakkoottaththai  vittuth  thaniyea  azhaiththukko'ndupoay,  thammudaiya  viralga'lai  avan  kaathuga'lil  vaiththu,  umizhnthu,  avanudaiya  naavaith  thottu;  (maa’rku  7:33)

வானத்தை  அண்ணாந்துபார்த்து,  பெருமூச்சுவிட்டு:  எப்பத்தா  என்றார்;  அதற்குத்  திறக்கப்படுவாயாக  என்று  அர்த்தமாம்.  (மாற்கு  7:34)

vaanaththai  a'n'naanthupaarththu,  perumoochchuvittu:  eppaththaa  en'raar;  atha’rkuth  thi'rakkappaduvaayaaga  en'ru  arththamaam.  (maa’rku  7:34)

உடனே  அவனுடைய  செவிகள்  திறக்கப்பட்டு,  அவனுடைய  நாவின்  கட்டும்  அவிழ்ந்து,  அவன்  செவ்வையாய்ப்  பேசினான்.  (மாற்கு  7:35)

udanea  avanudaiya  seviga'l  thi'rakkappattu,  avanudaiya  naavin  kattum  avizhnthu,  avan  sevvaiyaayp  peasinaan.  (maa’rku  7:35)

அதை  ஒருவருக்கும்  சொல்லவேண்டாமென்று  அவர்களுக்குக்  கட்டளையிட்டார்;  ஆகிலும்  எவ்வளவு  அதிகமாய்  அவர்களுக்குக்  கட்டளையிட்டாரோ,  அவ்வளவு  அதிகமாய்  அவர்கள்  அதைப்  பிரசித்தம்பண்ணி,  (மாற்கு  7:36)

athai  oruvarukkum  sollavea'ndaamen'ru  avarga'lukkuk  katta'laiyittaar;  aagilum  evva'lavu  athigamaay  avarga'lukkuk  katta'laiyittaaroa,  avva'lavu  athigamaay  avarga'l  athaip  pirasiththampa'n'ni,  (maa’rku  7:36)

எல்லாவற்றையும்  நன்றாய்ச்  செய்தார்;  செவிடர்  கேட்கவும்,  ஊமையர்  பேசவும்பண்ணுகிறார்  என்று  சொல்லி,  மேன்மேலும்  ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.  (மாற்கு  7:37)

ellaavat’raiyum  nan'raaych  seythaar;  sevidar  keadkavum,  oomaiyar  peasavumpa'n'nugi'raar  en'ru  solli,  meanmealum  aachchariyappattaarga'l.  (maa’rku  7:37)