நேபுகாத்நேச்சார் ராஜ்யபாரம்பண்ணும் இரண்டாம்
வருஷத்திலே, நேபுகாத்நேச்சார் சொப்பனங்களைக்
கண்டான்; அதினால், அவனுடைய
ஆவி கலங்கி, அவனுடைய
நித்திரை கலைந்தது. (தானியேல்
2:1)
neabukaathneachchaar raajyabaarampa'n'num ira'ndaam varushaththilea, neabukaathneachchaar soppanangga'laik ka'ndaan;
athinaal, avanudaiya aavi kalanggi, avanudaiya niththirai
kalainthathu. (thaaniyeal 2:1)
அப்பொழுது ராஜா தன் சொப்பனங்களைத்
தனக்குத் தெரிவிக்கும்பொருட்டுச் சாஸ்திரிகளையும் ஜோசியரையும்
சூனியக்காரரையும் கல்தேயரையும் அழைக்கச்சொன்னான்; அவர்கள்
வந்து, ராஜசமுகத்தில் நின்றார்கள்.
(தானியேல் 2:2)
appozhuthu raajaa
than soppanangga'laith thanakkuth therivikkumporuttuch
saasthiriga'laiyum joasiyaraiyum sooniyakkaararaiyum kaltheayaraiyum azhaikkachsonnaan; avarga'l vanthu,
raajasamugaththil nin’raarga'l. (thaaniyeal 2:2)
ராஜா அவர்களை
நோக்கி: ஒரு சொப்பனம்
கண்டேன்; அந்தச் சொப்பனத்தை
அறியவேண்டுமென்று என் ஆவி கலங்கியிருக்கிறது என்றான்.
(தானியேல் 2:3)
raajaa avarga'lai noakki:
oru soppanam ka'ndean;
anthach soppanaththai a’riyavea'ndumen’ru en aavi kalanggiyirukki’rathu en’raan. (thaaniyeal
2:3)
அப்பொழுது கல்தேயர்
ராஜாவை நோக்கி: ராஜாவே,
நீர் என்றும் வாழ்க;
சொப்பனத்தை உமது அடியாருக்குச்
சொல்லும், அப்பொழுது அதின் அர்த்தத்தை விடுவிப்போம்
என்று சீரியபாஷையிலே சொன்னார்கள்.
(தானியேல் 2:4)
appozhuthu kaltheayar
raajaavai noakki: raajaavea,
neer en’rum vaazhga; soppanaththai umathu
adiyaarukkuch sollum,
appozhuthu athin arththaththai
viduvippoam en’ru seeriyabaashaiyilea
sonnaarga'l. (thaaniyeal 2:4)
ராஜா கல்தேயருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: என்னிடத்திலிருந்து பிறக்கிற
தீர்மானம் என்னவென்றால், நீங்கள்
சொப்பனத்தையும் அதின் அர்த்தத்தையும் எனக்கு
அறிவியாமற்போனால் துண்டித்துப்போடப்படுவீர்கள்; உங்கள்
வீடுகள் எருக்களங்களாக்கப்படும். (தானியேல்
2:5)
raajaa kaltheayarukkup pirathiyuththaramaaga: ennidaththilirunthu pi’rakki’ra theermaanam ennaven’raal, neengga'l soppanaththaiyum athin arththaththaiyum enakku
a’riviyaama’rpoanaal thu'ndiththuppoadappaduveerga'l; ungga'l veeduga'l erukka'langga'laakkappadum.
(thaaniyeal 2:5)
சொப்பனத்தையும் அதின் அர்த்தத்தையும் தெரிவித்தீர்களேயாகில், என்னிடத்தில்
வெகுமதிகளையும் பரிசுகளையும் மிகுந்த
கனத்தையும் பெறுவீர்கள்; ஆகையால்
சொப்பனத்தையும் அதின் அர்த்தத்தையும் எனக்குத்
தெரிவியுங்கள் என்றான். (தானியேல்
2:6)
soppanaththaiyum athin arththaththaiyum theriviththeerga'leayaagil, ennidaththil vegumathiga'laiyum parisuga'laiyum miguntha kanaththaiyum pe’ruveerga'l; aagaiyaal soppanaththaiyum athin arththaththaiyum enakkuth
theriviyungga'l en’raan. (thaaniyeal
2:6)
அவர்கள் மறுபடியும்
பிரதியுத்தரமாக: ராஜா அடியாருக்குச்
சொப்பனத்தைச் சொல்வாராக; அப்பொழுது
அதின் அர்த்தத்தை விடுவிப்போம்
என்றார்கள். (தானியேல் 2:7)
avarga'l ma’rupadiyum pirathiyuththaramaaga: raajaa adiyaarukkuch soppanaththaich solvaaraaga; appozhuthu
athin arththaththai viduvippoam
en’raarga'l. (thaaniyeal
2:7)
அதற்கு ராஜா பிரதியுத்தரமாக: என்னிடத்திலிருந்து தீர்மானம்
பிறந்தபடியினாலே நீங்கள் காலதாமதம்
பண்ணப்பார்க்கிறீர்களென்று நிச்சயமாக எனக்குத்
தெரியவருகிறது. (தானியேல் 2:8)
atha’rku raajaa pirathiyuththaramaaga: ennidaththilirunthu theermaanam
pi’ranthapadiyinaalea neengga'l kaalathaamatham pa'n'nappaarkki’reerga'len’ru nichchayamaaga enakkuth theriyavarugi’rathu. (thaaniyeal
2:8)
காலம் மாறுமென்று
நீங்கள் எனக்கு முன்பாகப்
பொய்யும் புரட்டுமான விசேஷத்தைச்
சொல்லும்படி எத்தனம்பண்ணி இருக்கிறீர்கள்; நீங்கள்
சொப்பனத்தை எனக்குத் தெரிவிக்காமற்போனால், உங்களெல்லாருக்கும் இந்த ஒரே தீர்ப்பு
பிறந்திருக்கிறது; ஆகையால் சொப்பனத்தை
எனக்குச் சொல்லுங்கள்; அப்பொழுது
அதின் அர்த்தத்தையும் உங்களால்
காண்பிக்கக்கூடுமென்று அறிந்துகொள்ளுவேன் என்றான்.
(தானியேல் 2:9)
kaalam maa’rumen’ru neengga'l enakku munbaagap poyyum
purattumaana viseashaththaich sollumpadi eththanampa'n'ni irukki’reerga'l; neengga'l soppanaththai enakkuth
therivikkaama’rpoanaal, ungga'lellaarukkum intha orea theerppu
pi’ranthirukki’rathu; aagaiyaal soppanaththai enakkuch sollungga'l; appozhuthu athin arththaththaiyum ungga'laal kaa'nbikkakkoodumen’ru a’rinthuko'l'luvean
en’raan.
(thaaniyeal 2:9)
கல்தேயர் ராஜசமுகத்தில்
பிரதியுத்தரமாக: ராஜா கேட்கும்
காரியத்தை அறிவிக்கத்தக்க மனுஷன்
பூமியில் ஒருவனும் இல்லை;
ஆகையால் மகத்துவமும் வல்லமையுமான
எந்த ராஜாவும் இப்படிப்பட்ட
காரியத்தை ஒரு சாஸ்திரியினிடத்திலாவது ஜோசியனிடத்திலாவது கல்தேயனிடத்திலாவது கேட்டதில்லை.
(தானியேல் 2:10)
kaltheayar raajasamugaththil pirathiyuththaramaaga: raajaa keadkum
kaariyaththai a’rivikkaththakka
manushan boomiyil oruvanum
illai; aagaiyaal magaththuvamum vallamaiyumaana entha raajaavum ippadippatta kaariyaththai
oru saasthiriyinidaththilaavathu joasiyanidaththilaavathu kaltheayanidaththilaavathu keattathillai. (thaaniyeal
2:10)
ராஜா கேட்கிற
காரியம் மிகவும் அருமையானது;
மாம்சமாயிருக்கிறவர்களோடே வாசம்பண்ணாத தேவர்களேயொழிய
ராஜசமுகத்தில் அதை அறிவிக்கத்தக்கவர் ஒருவரும்
இல்லை என்றார்கள். (தானியேல்
2:11)
raajaa keadki’ra kaariyam
migavum
arumaiyaanathu; maamsamaayirukki’ravarga'loadea vaasampa'n'naatha theavarga'leayozhiya raajasamugaththil athai a’rivikkaththakkavar
oruvarum illai en’raarga'l. (thaaniyeal 2:11)
இதினிமித்தம் ராஜா மகா கோபமும்
உக்கிரமுங்கொண்டு, பாபிலோனில் இருக்கிற
எல்லா ஞானிகளையும் கொலைசெய்யும்படி கட்டளையிட்டான். (தானியேல்
2:12)
ithinimiththam raajaa
mahaa
koabamum
ukkiramungko'ndu, baabiloanil irukki’ra ellaa gnaaniga'laiyum kolaiseyyumpadi katta'laiyittaan. (thaaniyeal 2:12)
ஞானிகளைக் கொலைசெய்ய
வேண்டுமென்கிற கட்டளை வெளிப்பட்டபோது, தானியேலையும்
அவன் தோழரையும் கொலைசெய்யத்
தேடினார்கள். (தானியேல் 2:13)
gnaaniga'laik kolaiseyya vea'ndumengi’ra katta'lai ve'lippattapoathu, thaaniyealaiyum avan thoazharaiyum kolaiseyyath theadinaarga'l. (thaaniyeal
2:13)
பாபிலோனின் ஞானிகளைக்
கொலைசெய்யப் புறப்பட்ட ராஜாவினுடைய
தலையாரிகளுக்கு அதிபதியாகிய ஆரியோகோடே
தானியேல் யோசனையும் புத்தியுமாய்ப் பேசி: (தானியேல் 2:14)
baabiloanin gnaaniga'laik kolaiseyyap pu’rappatta raajaavinudaiya thalaiyaariga'lukku athibathiyaagiya aariyoakoadea thaaniyeal
yoasanaiyum buththiyumaayp peasi: (thaaniyeal
2:14)
இந்தக் கட்டளை
ராஜாவினால் இத்தனை அவசரமாய்ப்
பிறந்ததற்குக் காரணம் என்ன என்று ராஜாவின்
சேர்வைக்காரனாகிய ஆரியோகினிடத்தில் கேட்டான்;
அப்பொழுது ஆரியோகு தானியேலுக்குக் காரியத்தை
அறிவித்தான். (தானியேல் 2:15)
inthak katta'lai raajaavinaal
iththanai avasaramaayp pi’ranthatha’rkuk kaara'nam
enna en’ru raajaavin searvaikkaaranaagiya aariyoakinidaththil keattaan; appozhuthu
aariyoaku thaaniyealukkuk kaariyaththai
a’riviththaan. (thaaniyeal
2:15)
தானியேல் ராஜாவினிடத்தில் போய், சொப்பனத்தின் அர்த்தத்தை
ராஜாவுக்குக் காண்பிக்கும்படித் தனக்குத்
தவணைகொடுக்க விண்ணப்பம்பண்ணினான். (தானியேல்
2:16)
thaaniyeal raajaavinidaththil poay, soppanaththin arththaththai
raajaavukkuk kaa'nbikkumpadith thanakkuth thava'naikodukka vi'n'nappampa'n'ninaan. (thaaniyeal
2:16)
பின்பு தானியேல்
தன் வீட்டுக்குப் போய், தானும் தன் தோழரும் பாபிலோனின்
மற்ற ஞானிகளோடேகூட அழியாதபடிக்கு
இந்த மறைபொருளைக்குறித்துப் பரலோகத்தின்
தேவனை நோக்கி இரக்கம்
கேட்கிறதற்காக, (தானியேல் 2:17)
pinbu thaaniyeal than veettukkup poay, thaanum
than thoazharum baabiloanin mat’ra gnaaniga'loadeakooda azhiyaathapadikku intha ma’raiporu'laikku’riththup paraloagaththin theavanai
noakki irakkam keadki’ratha’rkaaga, (thaaniyeal
2:17)
அனனியா, மீஷாவேல்,
அசரியா என்னும் தன்னுடைய
தோழருக்கு இந்தக் காரியத்தை
அறிவித்தான். (தானியேல் 2:18)
ananiyaa, meeshaaveal,
asariyaa
ennum thannudaiya thoazharukku
inthak kaariyaththai a’riviththaan. (thaaniyeal
2:18)
பின்பு இராக்காலத்தில் தரிசனத்திலே
தானியேலுக்கு மறைபொருள் வெளிப்படுத்தப்பட்டது; அப்பொழுது
தானியேல் பரலோகத்தின் தேவனை ஸ்தோத்திரித்தான். (தானியேல்
2:19)
pinbu iraakkaalaththil tharisanaththilea thaaniyealukku ma’raiporu'l ve'lippaduththappattathu; appozhuthu
thaaniyeal paraloagaththin theavanai sthoaththiriththaan. (thaaniyeal
2:19)
பின்பு தானியேல்
சொன்னது: தேவனுடைய நாமத்துக்கு
என்றென்றைக்குமுள்ள சதாகாலங்களிலும் ஸ்தோத்திரமுண்டாவதாக; ஞானமும்
வல்லமையும் அவருக்கே உரியது.
(தானியேல் 2:20)
pinbu thaaniyeal sonnathu: theavanudaiya
naamaththukku en’ren’raikkumu'l'la sathaakaalangga'lilum sthoaththiramu'ndaavathaaga; gnaanamum vallamaiyum
avarukkea uriyathu. (thaaniyeal
2:20)
அவர் காலங்களையும்
சமயங்களையும் மாற்றுகிறவர்; ராஜாக்களைத்
தள்ளி, ராஜாக்களை ஏற்படுத்துகிறவர்; ஞானிகளுக்கு
ஞானத்தையும், அறிவாளிகளுக்கு அறிவையும்
கொடுக்கிறவர். (தானியேல் 2:21)
avar kaalangga'laiyum
samayangga'laiyum maat’rugi’ravar; raajaakka'laith tha'l'li,
raajaakka'lai ea’rpaduththugi’ravar; gnaaniga'lukku gnaanaththaiyum, a’rivaa'liga'lukku a’rivaiyum kodukki’ravar. (thaaniyeal 2:21)
அவரே ஆழமும்
மறைபொருளுமானதை வெளிப்படுத்துகிறவர்; இருளில்
இருக்கிறதை அவர் அறிவார்;
வெளிச்சம் அவரிடத்தில் தங்கும்.
(தானியேல் 2:22)
avarea aazhamum
ma’raiporu'lumaanathai ve'lippaduththugi’ravar; iru'lil
irukki’rathai avar a’rivaar; ve'lichcham avaridaththil thanggum. (thaaniyeal
2:22)
என் பிதாக்களின்
தேவனே, நீர் எனக்கு
ஞானமும் வல்லமையும் கொடுத்து,
நாங்கள் உம்மிடத்தில் வேண்டிக்கொண்டதை இப்பொழுது
எனக்கு அறிவித்து, ராஜாவின்
காரியத்தை எங்களுக்குத் தெரிவித்தபடியினால், உம்மைத்
துதித்துப் புகழுகிறேன் என்றான்.
(தானியேல் 2:23)
en pithaakka'lin
theavanea, neer enakku
gnaanamum vallamaiyum koduththu,
naangga'l
ummidaththil vea'ndikko'ndathai ippozhuthu
enakku a’riviththu, raajaavin
kaariyaththai engga'lukkuth theriviththapadiyinaal, ummaith
thuthiththup pugazhugi’rean en’raan. (thaaniyeal
2:23)
பின்பு தானியேல்
பாபிலோனின் ஞானிகளை அழிக்க
ராஜா கட்டளையிட்ட ஆரியோகினிடத்தில் போய்: பாபிலோனின் ஞானிகளை
அழிக்காதேயும், என்னை ராஜாவின்
முன்பாக அழைத்துக்கொண்டுபோம்; ராஜாவுக்கு
அர்த்தத்தைத் தெரிவிப்பேன் என்று சொன்னான். (தானியேல்
2:24)
pinbu thaaniyeal baabiloanin gnaaniga'lai azhikka
raajaa katta'laiyitta aariyoakinidaththil poay: baabiloanin gnaaniga'lai azhikkaatheayum, ennai raajaavin munbaaga azhaiththukko'ndupoam; raajaavukku
arththaththaith therivippean en’ru sonnaan. (thaaniyeal
2:24)
அப்பொழுது ஆரியோகு
தானியேலை ராஜாவின் முன்பாகத்
தீவிரமாய் அழைத்துக்கொண்டுபோய்: சிறைப்பட்டுவந்த யூதேயா
தேசத்தாரில் ஒரு புருஷனைக்
கண்டுபிடித்தேன்; அவன் ராஜாவுக்கு
அர்த்தத்தைத் தெரிவிப்பான் என்றான்.
(தானியேல் 2:25)
appozhuthu aariyoaku
thaaniyealai raajaavin munbaagath theeviramaay
azhaiththukko'ndupoay: si’raippattuvantha yootheayaa
theasaththaaril oru purushanaik ka'ndupidiththean; avan raajaavukku arththaththaith therivippaan
en’raan.
(thaaniyeal 2:25)
ராஜா பெல்தெஷாத்சாரென்னும் நாமமுள்ள
தானியேலை நோக்கி: நான் கண்ட சொப்பனத்தையும் அதின் அர்த்தத்தையும் நீ எனக்கு அறிவிக்கக்கூடுமா என்று கேட்டான். (தானியேல்
2:26)
raajaa beltheshaathsaarennum naamamu'l'la thaaniyealai
noakki: naan ka'nda soppanaththaiyum athin arththaththaiyum nee enakku a’rivikkakkoodumaa en’ru keattaan. (thaaniyeal
2:26)
தானியேல் ராஜசமுகத்தில்
பிரதியுத்தரமாக: ராஜா கேட்கிற
மறைபொருளை ராஜாவுக்குத் தெரிவிக்க
ஞானிகளாலும், ஜோசியராலும், சாஸ்திரிகளாலும், குறிசொல்லுகிறவர்களாலும் கூடாது.
(தானியேல் 2:27)
thaaniyeal raajasamugaththil pirathiyuththaramaaga: raajaa keadki’ra ma’raiporu'lai raajaavukkuth
therivikka gnaaniga'laalum, joasiyaraalum, saasthiriga'laalum, ku’risollugi’ravarga'laalum koodaathu.
(thaaniyeal 2:27)
மறைபொருள்களை வெளிப்படுத்துகிற பரலோகத்திலிருக்கிற தேவன் கடைசிநாட்களில் சம்பவிப்பதை
ராஜாவாகிய நேபுகாத்நேச்சாருக்குத் தெரிவித்திருக்கிறார்; உம்முடைய
சொப்பனமும் உமது படுக்கையின்மேல் உம்முடைய
தலையில் உண்டான தரிசனங்களும்
என்னவென்றால்: (தானியேல் 2:28)
ma’raiporu'lga'lai ve'lippaduththugi’ra paraloagaththilirukki’ra theavan kadaisinaadka'lil
sambavippathai raajaavaagiya neabukaathneachchaarukkuth theriviththirukki’raar; ummudaiya
soppanamum umathu
padukkaiyinmeal ummudaiya thalaiyil
u'ndaana tharisanangga'lum ennaven’raal: (thaaniyeal
2:28)
ராஜாவே, உம்முடைய
படுக்கையின்மேல் நீர் படுத்திருக்கையில், இனிமேல்
சம்பவிக்கப்போகிறதென்ன என்கிற நினைவுகள்
உமக்குள் எழும்பிற்று; அப்பொழுது
மறைபொருள்களை வெளிப்படுத்துகிறவர் சம்பவிக்கப்போகிறதை உமக்குத்
தெரிவித்தார். (தானியேல் 2:29)
raajaavea, ummudaiya
padukkaiyinmeal neer paduththirukkaiyil, inimeal sambavikkappoagi’rathenna engi’ra ninaivuga'l umakku'l ezhumbit’ru; appozhuthu
ma’raiporu'lga'lai ve'lippaduththugi’ravar
sambavikkappoagi’rathai umakkuth
theriviththaar. (thaaniyeal 2:29)
உயிரோடிருக்கிற எல்லாரைப்பார்க்கிலும் எனக்கு
அதிக ஞானம் உண்டென்பதினாலே அல்ல; அர்த்தம் ராஜாவுக்குத்
தெரியவரவும், உம்முடைய இருதயத்தின்
நினைவுகளை நீர் அறியவும்,
இந்த மறைபொருள் எனக்கு
வெளியாக்கப்பட்டது. (தானியேல் 2:30)
uyiroadirukki’ra ellaaraippaarkkilum enakku
athiga
gnaanam u'ndenbathinaalea alla; arththam
raajaavukkuth theriyavaravum, ummudaiya
iruthayaththin ninaivuga'lai neer a’riyavum, intha ma’raiporu'l enakku ve'liyaakkappattathu. (thaaniyeal
2:30)
ராஜாவே, நீர் ஒரு பெரிய சிலையைக் கண்டீர்;
அந்தப் பெரிய சிலை மிகுந்த பிரகாசமுள்ளதாயிருந்தது; அது உமக்கு எதிரே நின்றது; அதின் ரூபம் பயங்கரமாயிருந்தது. (தானியேல்
2:31)
raajaavea, neer oru periya silaiyaik ka'ndeer;
anthap periya silai miguntha piragaasamu'l'lathaayirunthathu; athu umakku ethirea
nin’rathu; athin roobam bayanggaramaayirunthathu. (thaaniyeal
2:31)
அந்தச் சிலையின்
தலை பசும்பொன்னும், அதின் மார்பும் அதின் புயங்களும் வெள்ளியும்,
அதின் வயிறும் அதின் தொடையும் வெண்கலமும்,
(தானியேல் 2:32)
anthach silaiyin thalai
pasumponnum, athin maarbum athin puyangga'lum ve'l'liyum,
athin vayi’rum athin thodaiyum
ve'ngalamum, (thaaniyeal
2:32)
அதின் கால்கள்
இரும்பும், அதின் பாதங்கள்
பாதி இரும்பும் பாதி களிமண்ணுமாயிருந்தது. (தானியேல்
2:33)
athin kaalga'l irumbum, athin paathangga'l paathi irumbum paathi
ka'lima'n'numaayirunthathu. (thaaniyeal 2:33)
நீர் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே, கைகளால்
பெயர்க்கப்படாத ஒரு கல் பெயர்ந்து உருண்டுவந்தது; அது அந்தச் சிலையை
இரும்பும் களிமண்ணுமாகிய அதின் பாதங்களில் மோதி, அவைகளை நொறுக்கிப்போட்டது. (தானியேல்
2:34)
neer paarththukko'ndirukkumpoathea, kaiga'laal peyarkkappadaatha oru kal peyarnthu
uru'nduvanthathu; athu anthach silaiyai irumbum ka'lima'n'numaagiya athin paathangga'lil moathi, avaiga'lai no’rukkippoattathu. (thaaniyeal 2:34)
அப்பொழுது அந்த இரும்பும் களிமண்ணும்
வெண்கலமும் வெள்ளியும் பொன்னும்
ஏகமாய் நொறுங்குண்டு, கோடைகாலத்தில்
போரடிக்கிற களத்திலிருந்து பறந்துபோகிற
பதரைப்போலாயிற்று; அவைகளுக்கு ஒரு இடமும் கிடையாதபடி
காற்று அவைகளை அடித்துக்கொண்டுபோயிற்று; சிலையை
மோதின கல்லோவென்றால், ஒரு பெரிய பர்வதமாகி
பூமியையெல்லாம் நிரப்பிற்று. (தானியேல்
2:35)
appozhuthu antha irumbum ka'lima'n'num ve'ngalamum ve'l'liyum
ponnum eagamaay no’runggu'ndu, koadaikaalaththil poaradikki’ra ka'laththilirunthu pa’ranthupoagi’ra patharaippoalaayit’ru; avaiga'lukku oru idamum
kidaiyaathapadi kaat’ru avaiga'lai adiththukko'ndupoayit’ru; silaiyai moathina
kalloaven’raal, oru periya parvathamaagi boomiyaiyellaam nirappit’ru. (thaaniyeal
2:35)
சொப்பனம் இதுதான்;
அதின் அர்த்தத்தையும் ராஜசமுகத்தில்
தெரிவிப்போம். (தானியேல் 2:36)
soppanam ithuthaan; athin arththaththaiyum raajasamugaththil therivippoam. (thaaniyeal
2:36)
ராஜாவே, நீர் ராஜாதி ராஜாவாயிருக்கிறீர்; பரலோகத்தின்
தேவன் உமக்கு ராஜரீகத்தையும் பராக்கிரமத்தையும் வல்லமையையும்
மகிமையையும் அருளினார். (தானியேல்
2:37)
raajaavea, neer raajaathi raajaavaayirukki’reer; paraloagaththin theavan
umakku raajareegaththaiyum baraakkiramaththaiyum
vallamaiyaiyum magimaiyaiyum aru'linaar. (thaaniyeal
2:37)
சகல இடங்களிலுமுள்ள மனுபுத்திரரையும் வெளியின்
மிருகங்களையும் ஆகாயத்துப் பறவைகளையும்
அவர் உமது கையில்
ஒப்புக்கொடுத்து, உம்மை அவைகளையெல்லாம் ஆளும்படி
செய்தார். பொன்னான அந்தத்
தலை நீரே. (தானியேல்
2:38)
sagala idangga'lilumu'l'la manupuththiraraiyum ve'liyin
mirugangga'laiyum aagaayaththup pa’ravaiga'laiyum avar umathu
kaiyil oppukkoduththu, ummai avaiga'laiyellaam aa'lumpadi
seythaar. ponnaana
anthath thalai neerea.
(thaaniyeal 2:38)
உமக்குப்பிறகு உமக்குக்
கீழ்த்தரமான வேறொரு ராஜ்யம்
தோன்றும்; பின்பு பூமியையெல்லாம் ஆண்டுகொள்ளும்
வெண்கலமான மூன்றாம் ராஜ்யம்
ஒன்று எழும்பும். (தானியேல்
2:39)
umakkuppi’ragu umakkuk keezhththaramaana vea’roru raajyam
thoan’rum; pinbu boomiyaiyellaam aa'nduko'l'lum ve'ngalamaana moon’raam raajyam
on’ru
ezhumbum.
(thaaniyeal 2:39)
நாலாவது ராஜ்யம்
இரும்பைப்போல உரமாயிருக்கும்; இரும்பு
எல்லாவற்றையும் எப்படி நொறுக்கிச்
சின்னபின்னமாக்குகிறதோ, அப்படியே இது நொறுக்கிப்போடுகிற இரும்பைபோல
அவைகளையெல்லாம் நொறுக்கித் தகர்த்துப்போடும். (தானியேல்
2:40)
naalaavathu raajyam
irumbaippoala uramaayirukkum; irumbu ellaavat’raiyum eppadi
no’rukkich
sinnapinnamaakkugi’rathoa, appadiyea ithu no’rukkippoadugi’ra irumbaipoala avaiga'laiyellaam no’rukkith thagarththuppoadum. (thaaniyeal
2:40)
பாதங்களும் கால்விரல்களும் பாதி குயவனின் களிமண்ணும்,
பாதி இரும்புமாயிருக்க நீர் கண்டீரே, அந்த ராஜ்யம் பிரிக்கப்படும்; ஆகிலும்
களிமண்ணோடே இரும்பு கலந்திருக்க
நீர் கண்டபடியே இரும்பினுடைய
உறுதியில் கொஞ்சம் அதிலே இருக்கும். (தானியேல்
2:41)
paathangga'lum kaalviralga'lum paathi kuyavanin
ka'lima'n'num, paathi irumbumaayirukka neer ka'ndeerea, antha raajyam pirikkappadum; aagilum ka'lima'n'noadea irumbu kalanthirukka
neer ka'ndapadiyea irumbinudaiya u’ruthiyil kogncham athilea
irukkum. (thaaniyeal 2:41)
கால்விரல்கள் பாதி இரும்பும் பாதி களிமண்ணுமாயிருந்தது என்னவென்றால்,
அந்த ராஜ்யம் ஒருபங்கு
உரமும் ஒருபங்கு நெரிசலுமாயிருக்கும். (தானியேல்
2:42)
kaalviralga'l paathi irumbum paathi
ka'lima'n'numaayirunthathu ennaven’raal, antha raajyam
orupanggu
uramum orupanggu nerisalumaayirukkum.
(thaaniyeal 2:42)
நீர் இரும்பைக்
களிமண்ணோடே கலந்ததாகக் கண்டீரே,
அவர்கள் மற்ற மனுஷரோடே
சம்பந்தங்கலப்பார்கள்; ஆகிலும் இதோ, களிமண்ணோடே இரும்பு
கலவாததுபோல அவர்கள் ஒருவரோடொருவர்
ஒட்டிக்கொள்ளாதிருப்பார்கள். (தானியேல் 2:43)
neer irumbaik ka'lima'n'noadea kalanthathaagak ka'ndeerea,
avarga'l
mat’ra
manusharoadea sambanthangkalappaarga'l; aagilum ithoa, ka'lima'n'noadea irumbu kalavaathathupoala avarga'l oruvaroadoruvar ottikko'l'laathiruppaarga'l. (thaaniyeal 2:43)
அந்த ராஜாக்களின்
நாட்களிலே, பரலோகத்தின் தேவன் என்றென்றைக்கும் அழியாத
ஒரு ராஜ்யத்தை எழும்பப்பண்ணுவார்; அந்த ராஜ்யம் வேறே ஜனத்துக்கு விடப்படுவதில்லை; ஒரு கல் கையால்
பெயர்க்கப்படாமல் மலையிலிருந்து பெயர்ந்து,
உருண்டுவந்து, இரும்பையும் வெண்கலத்தையும் களிமண்ணையும்
வெள்ளியையும் பொன்னையும் நொறுக்கினதை
நீர் கண்டீரே, அப்படியே அது அந்த ராஜ்யங்களையெல்லாம் நொறுக்கி,
நிர்மூலமாக்கி, தானோ என்றென்றைக்கும் நிற்கும்.
(தானியேல் 2:44)
antha raajaakka'lin
naadka'lilea, paraloagaththin theavan en’ren’raikkum azhiyaatha oru raajyaththai ezhumbappa'n'nuvaar; antha raajyam vea’rea janaththukku
vidappaduvathillai; oru kal kaiyaal peyarkkappadaamal malaiyilirunthu peyarnthu,
uru'nduvanthu, irumbaiyum ve'ngalaththaiyum ka'lima'n'naiyum ve'l'liyaiyum
ponnaiyum no’rukkinathai neer ka'ndeerea,
appadiyea athu antha raajyangga'laiyellaam no’rukki, nirmoolamaakki, thaanoa
en’ren’raikkum ni’rkum. (thaaniyeal
2:44)
இனிமேல் சம்பவிக்கப்போகிறதை மகா தேவன் ராஜாவுக்குத்
தெரிவித்திருக்கிறார்; சொப்பனமானது நிச்சயம்,
அதின் அர்த்தம் சத்தியம்
என்றான். (தானியேல் 2:45)
inimeal sambavikkappoagi’rathai mahaa theavan
raajaavukkuth theriviththirukki’raar; soppanamaanathu nichchayam, athin arththam
saththiyam en’raan. (thaaniyeal
2:45)
அப்பொழுது ராஜாவாகிய
நேபுகாத்நேச்சார் முகங்குப்புற விழுந்து,
தானியேலை வணங்கி, அவனுக்குக்
காணிக்கை செலுத்தவும் தூபங்காட்டவும் கட்டளையிட்டான். (தானியேல்
2:46)
appozhuthu raajaavaagiya neabukaathneachchaar mugangkuppu’ra vizhunthu,
thaaniyealai va'nanggi, avanukkuk kaa'nikkai seluththavum thoobangkaattavum katta'laiyittaan. (thaaniyeal
2:46)
ராஜா தானியேலை
நோக்கி: நீ இந்த மறைபொருளை வெளிப்படுத்தினபடியினால், மெய்யாய்
உங்கள் தேவனே தேவர்களுக்குத் தேவனும்,
ராஜாக்களுக்கு ஆண்டவரும், மறைபொருள்களை
வெளிப்படுத்துகிறவருமாயிருக்கிறார்
என்றான். (தானியேல் 2:47)
raajaa thaaniyealai
noakki: nee intha ma’raiporu'lai ve'lippaduththinapadiyinaal, meyyaay
ungga'l
theavanea theavarga'lukkuth theavanum, raajaakka'lukku aa'ndavarum,
ma’raiporu'lga'lai ve'lippaduththugi’ravarumaayirukki’raar en’raan. (thaaniyeal 2:47)
பின்பு ராஜா தானியேலைப் பெரியவனாக்கி,
அவனுக்கு அநேகம் சிறந்த
வெகுமதிகளைக் கொடுத்து, அவனைப்
பாபிலோன் மாகாணம் முழுதுக்கும்
அதிபதியாகவும், பாபிலோனிலுள்ள சகல ஞானிகளின் மேலும்
பிரதான அதிகாரியாகவும் நியமித்தான்.
(தானியேல் 2:48)
pinbu raajaa thaaniyealaip
periyavanaakki, avanukku aneagam si’rantha vegumathiga'laik koduththu, avanaip
baabiloan
maahaa'nam muzhuthukkum
athibathiyaagavum, baabiloanilu'l'la
sagala gnaaniga'lin mealum
pirathaana athigaariyaagavum niyamiththaan. (thaaniyeal
2:48)
தானியேல் ராஜாவை
வேண்டிக்கொண்டதின்பேரில் அவன் சாத்ராக்கையும், மேஷாக்கையும்,
ஆபேத்நேகோவையும் பாபிலோன் மாகாணத்துக்
காரியங்களை விசாரிக்கும்படி வைத்தான்;
தானியேலோவென்றால் ராஜாவின் கொலுமண்டபத்தில் இருந்தான்.
(தானியேல் 2:49)
thaaniyeal raajaavai
vea'ndikko'ndathinpearil avan saathraakkaiyum, meashaakkaiyum, aabeathneakoavaiyum baabiloan maahaa'naththuk kaariyangga'lai visaarikkumpadi vaiththaan;
thaaniyealoaven’raal raajaavin
koluma'ndabaththil irunthaan.
(thaaniyeal 2:49)
Correction(s) made on (March 20, 2019)
ReplyDelete>>>(Daniel 2:1) neabukaathneachchar to neabukaathneachchaar