யோசேப்பு பார்வோனிடத்தில் போய்: என் தகப்பனும்
என் சகோதரரும், தங்கள்
ஆடுமாடுகளோடும் தங்களுக்கு உண்டான
எல்லாவற்றோடுங்கூடக் கானான்தேசத்திலிருந்து வந்தார்கள்;
இப்பொழுது கோசேன் நாட்டில்
இருக்கிறார்கள் என்று சொல்லி;
(ஆதியாகமம் 47:1)
yoaseappu paarvoanidaththil poay: en thagappanum en sagoathararum, thangga'l aadumaaduga'loadum thangga'lukku u'ndaana
ellaavat’roadungkoodak kaanaantheasaththilirunthu vanthaarga'l; ippozhuthu
koasean
naattil
irukki’raarga'l en’ru solli; (aathiyaagamam 47:1)
தன் சகோதரரில்
ஐந்துபேரைப் பார்வோனுக்கு முன்பாகக்
கொண்டுபோய் நிறுத்தினான். (ஆதியாகமம்
47:2)
than sagoathararil ainthupearaip
paarvoanukku munbaagak ko'ndupoay ni’ruththinaan. (aathiyaagamam 47:2)
பார்வோன் அவனுடைய
சகோதரரை நோக்கி: உங்கள்
தொழில் என்ன என்று கேட்டான்; அதற்கு
அவர்கள்: உமது அடியாராகிய
நாங்களும் எங்கள் பிதாக்களும்
மந்தை மேய்க்கிறவர்கள் என்று பார்வோனிடத்தில் சொன்னதுமன்றி,
(ஆதியாகமம் 47:3)
paarvoan avanudaiya sagoathararai noakki:
ungga'l
thozhil enna en’ru keattaan; atha’rku avarga'l: umathu
adiyaaraagiya naangga'lum engga'l pithaakka'lum
manthai meaykki’ravarga'l en’ru paarvoanidaththil sonnathuman’ri, (aathiyaagamam 47:3)
கானான் தேசத்திலே
பஞ்சம் கொடிதாயிருக்கிறது; உமது அடியாரின் மந்தைகளுக்கு
மேய்ச்சல் இல்லாமையால், இத்தேசத்திலே
தங்கவந்தோம்; உமது அடியாராகிய
நாங்கள் கோசேன் நாட்டிலே
குடியிருக்கும்படி தயவுசெய்யவேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டார்கள். (ஆதியாகமம்
47:4)
kaanaan theasaththilea pagncham kodithaayirukki’rathu; umathu
adiyaarin manthaiga'lukku meaychchal illaamaiyaal, iththeasaththilea thanggavanthoam; umathu
adiyaaraagiya naangga'l koasean naattilea kudiyirukkumpadi thayavuseyyavea'ndum en’ru vea'ndikko'ndaarga'l. (aathiyaagamam 47:4)
அப்பொழுது பார்வோன்
யோசேப்பை நோக்கி: உன் தகப்பனும் உன் சகோதரரும் உன்னிடத்தில்
வந்திருக்கிறார்களே. (ஆதியாகமம் 47:5)
appozhuthu paarvoan
yoaseappai noakki:
un thagappanum un sagoathararum unnidaththil
vanthirukki’raarga'lea. (aathiyaagamam 47:5)
எகிப்துதேசம் உனக்கு
முன்பாக இருக்கிறது; தேசத்திலுள்ள
நல்ல இடத்திலே உன் தகப்பனையும் உன் சகோதரரையும் குடியேறும்படி
செய்; அவர்கள் கோசேன்
நாட்டிலே குடியிருக்கலாம்; அவர்களுக்குள்ளே திறமையுள்ளவர்கள் உண்டென்று
உனக்குத் தெரிந்திருந்தால், அவர்களை
என் ஆடுமாடுகளை விசாரிக்கிறதற்குத் தலைவராக
வைக்கலாம் என்றான். (ஆதியாகமம்
47:6)
egipthutheasam unakku
munbaaga
irukki’rathu; theasaththilu'l'la nalla idaththilea un thagappanaiyum un sagoathararaiyum kudiyea’rumpadi
sey; avarga'l koasean naattilea kudiyirukkalaam; avarga'lukku'l'lea thi’ramaiyu'l'lavarga'l u'nden’ru unakkuth therinthirunthaal, avarga'lai en aadumaaduga'lai visaarikki’ratha’rkuth thalaivaraaga vaikkalaam en’raan. (aathiyaagamam 47:6)
பின்பு, யோசேப்பு
தன் தகப்பனாகிய யாக்கோபை
அழைத்துக்கொண்டுவந்து, அவனைப் பார்வோனுக்கு
முன்பாக நிறுத்தினான். யாக்கோபு
பார்வோனை ஆசீர்வதித்தான். (ஆதியாகமம்
47:7)
pinbu, yoaseappu than thagappanaagiya yaakkoabai azhaiththukko'nduvanthu, avanaip
paarvoanukku munbaaga ni’ruththinaan. yaakkoabu paarvoanai aaseervathiththaan. (aathiyaagamam 47:7)
பார்வோன் யாக்கோபை
நோக்கி: உமக்கு வயது என்ன என்று கேட்டான். (ஆதியாகமம்
47:8)
paarvoan yaakkoabai noakki:
umakku vayathu enna en’ru keattaan. (aathiyaagamam 47:8)
அதற்கு யாக்கோபு:
நான் பரதேசியாய்ச் சஞ்சரித்த
நாட்கள் நூற்றுமுப்பது வருஷம்;
என் ஆயுசுநாட்கள் கொஞ்சமும்
சஞ்சலமுள்ளதுமாயிருக்கிறது; அவைகள் பரதேசிகளாய்ச்
சஞ்சரித்த என் பிதாக்களுடைய
ஆயுசு நாட்களுக்கு வந்து எட்டவில்லை என்று பார்வோனுடனே சொன்னான்.
(ஆதியாகமம் 47:9)
atha’rku yaakkoabu: naan paratheasiyaaych sagnchariththa naadka'l
noot’rumuppathu varusham;
en aayusunaadka'l kognchamum sagnchalamu'l'lathumaayirukki’rathu; avaiga'l paratheasiga'laaych sagnchariththa en pithaakka'ludaiya aayusu naadka'lukku
vanthu ettavillai en’ru paarvoanudanea sonnaan. (aathiyaagamam 47:9)
பின்னும் யாக்கோபு
பார்வோனை ஆசீர்வதித்து, அவன் சமுகத்தினின்று புறப்பட்டுப்போனான். (ஆதியாகமம்
47:10)
pinnum yaakkoabu paarvoanai
aaseervathiththu, avan samugaththinin’ru pu’rappattuppoanaan. (aathiyaagamam 47:10)
பார்வோன் கட்டளையிட்டபடியே, யோசேப்பு
தன் தகப்பனுக்கும் தன் சகோதரருக்கும் எகிப்துதேசத்திலே நல்ல நாடாகிய ராமசேஸ்
என்னும் நாட்டிலே சுதந்தரம்
கொடுத்து, அவர்களைக் குடியேற்றினான். (ஆதியாகமம்
47:11)
paarvoan katta'laiyittapadiyea, yoaseappu than thagappanukkum than sagoathararukkum egipthutheasaththilea nalla naadaagiya raamaseas ennum naattilea suthantharam koduththu,
avarga'laik kudiyeat’rinaan. (aathiyaagamam 47:11)
யோசேப்பு தன் தகப்பனையும் தன் சகோதரரையும் தன் தகப்பனுடைய குடும்பத்தார்
அனைவரையும், அவரவர்கள் குடும்பத்திற்குத்தக்கதாய் ஆகாரம்
கொடுத்து ஆதரித்துவந்தான். (ஆதியாகமம்
47:12)
yoaseappu than thagappanaiyum than sagoathararaiyum than thagappanudaiya kudumbaththaar anaivaraiyum, avaravarga'l kudumbaththi’rkuththakkathaay
aagaaram
koduththu aathariththuvanthaan. (aathiyaagamam 47:12)
பஞ்சம் மிகவும்
கொடிதாயிருந்தது; தேசமெங்கும் ஆகாரம்
கிடையாமற்போயிற்று; எகிப்துதேசமும் கானான்
தேசமும் பஞ்சத்தினாலே மெலிந்து
போயிற்று. (ஆதியாகமம் 47:13)
pagncham migavum kodithaayirunthathu; theasamenggum aagaaram kidaiyaama’rpoayit’ru; egipthutheasamum kaanaan theasamum pagnchaththinaalea melinthu
poayit’ru. (aathiyaagamam 47:13)
யோசேப்பு எகிப்து
தேசத்திலும் கானான் தேசத்திலுமுள்ள பணத்தையெல்லாம் தானியம்
கொண்டவர்களிடத்தில் வாங்கி, அதைப் பார்வோன் அரமனையிலே
கொண்டுபோய்ச் சேர்த்தான். (ஆதியாகமம்
47:14)
yoaseappu egipthu theasaththilum kaanaan theasaththilumu'l'la pa'naththaiyellaam thaaniyam
ko'ndavarga'lidaththil vaanggi, athaip
paarvoan aramanaiyilea ko'ndupoaych searththaan. (aathiyaagamam 47:14)
எகிப்துதேசத்திலும் கானான்தேசத்திலுமுள்ள பணம் செலவழிந்தபோது, எகிப்தியர்
எல்லாரும் யோசேப்பினிடத்தில் வந்து:
எங்களுக்கு ஆகாரம் தாரும்;
பணம் இல்லை, அதினால்
நாங்கள் உமது சமுகத்தில்
சாகவேண்டுமோ என்றார்கள். (ஆதியாகமம்
47:15)
egipthutheasaththilum kaanaantheasaththilumu'l'la pa'nam selavazhinthapoathu, egipthiyar ellaarum
yoaseappinidaththil vanthu:
engga'lukku aagaaram thaarum;
pa'nam illai, athinaal
naangga'l
umathu samugaththil saagavea'ndumoa en’raarga'l. (aathiyaagamam 47:15)
அதற்கு யோசேப்பு:
உங்களிடத்தில் பணம் இல்லாமற்போனால், உங்கள்
ஆடுமாடுகளைக் கொடுங்கள்; அவைகளுக்குப்
பதிலாக உங்களுக்குத் தானியம்
கொடுக்கிறேன் என்றான். (ஆதியாகமம்
47:16)
atha’rku yoaseappu: ungga'lidaththil pa'nam illaama’rpoanaal, ungga'l aadumaaduga'laik kodungga'l; avaiga'lukkup bathilaaga ungga'lukkuth thaaniyam kodukki’rean en’raan. (aathiyaagamam 47:16)
அவர்கள் தங்கள்
ஆடுமாடு முதலானவைகளை யோசேப்பினிடத்தில் கொண்டுவந்தார்கள்; யோசேப்பு
குதிரைகளையும் ஆடுகளையும் மாடுகளையும்
கழுதைகளையும் வாங்கிக்கொண்டு, அந்த வருஷம் அவர்களுடைய
ஆடுமாடு முதலான எல்லாவற்றிற்கும் பதிலாக
அவர்களுக்கு ஆகாரம் கொடுத்து,
அவர்களை ஆதரித்தான். (ஆதியாகமம்
47:17)
avarga'l thangga'l aadumaadu muthalaanavaiga'lai yoaseappinidaththil ko'nduvanthaarga'l; yoaseappu kuthiraiga'laiyum aaduga'laiyum maaduga'laiyum kazhuthaiga'laiyum vaanggikko'ndu, antha varusham avarga'ludaiya aadumaadu
muthalaana ellaavat’ri’rkum bathilaaga avarga'lukku aagaaram koduththu,
avarga'lai aathariththaan. (aathiyaagamam 47:17)
அந்த வருஷம்
முடிந்தபின், மறுவருஷத்திலே அவர்கள்
அவனிடத்தில் வந்து: பணமும்
செலவழிந்துபோயிற்று; எங்கள் ஆடுமாடு
முதலானவைகளும் எங்கள் ஆண்டவனைச்
சேர்ந்தது; எங்கள் சரீரமும்
எங்கள் நிலமுமே ஒழிய, எங்கள் ஆண்டவனுக்கு
முன்பாக மீதியானது ஒன்றும்
இல்லை; இது எங்கள்
ஆண்டவனுக்குத் தெரியாத காரியம்
அல்ல. (ஆதியாகமம் 47:18)
antha varusham
mudinthapin, ma’ruvarushaththilea
avarga'l
avanidaththil vanthu: pa'namum selavazhinthupoayit’ru; engga'l aadumaadu muthalaanavaiga'lum engga'l aa'ndavanaich searnthathu; engga'l sareeramum engga'l nilamumea
ozhiya, engga'l aa'ndavanukku munbaaga meethiyaanathu on’rum illai;
ithu engga'l aa'ndavanukkuth theriyaatha
kaariyam alla. (aathiyaagamam 47:18)
நாங்களும் எங்கள்
நிலங்களும் உம்முடைய கண்களுக்கு
முன்பாக அழிந்து போகலாமா?
நீர் எங்களையும் எங்கள்
நிலங்களையும் வாங்கிக்கொண்டு, ஆகாரம்
கொடுக்கவேண்டும்; நாங்களும் எங்கள்
நிலங்களும் பார்வோனுக்கு ஆதீனமாயிருப்போம்; நாங்கள்
சாகாமல் உயிரோடிருக்கவும், நிலங்கள்
பாழாய்ப்போகாமலிருக்கவும், எங்களுக்கு விதைத்
தானியத்தைத் தாரும் என்றார்கள்.
(ஆதியாகமம் 47:19)
naangga'lum engga'l nilangga'lum ummudaiya ka'nga'lukku munbaaga azhinthu
poagalaamaa? neer engga'laiyum engga'l nilangga'laiyum vaanggikko'ndu, aagaaram kodukkavea'ndum; naangga'lum engga'l nilangga'lum paarvoanukku
aatheenamaayiruppoam; naangga'l saagaamal uyiroadirukkavum, nilangga'l paazhaayppoagaamalirukkavum, engga'lukku vithaith
thaaniyaththaith thaarum en’raarga'l. (aathiyaagamam 47:19)
அப்படியே எகிப்தியர்
தங்களுக்குப் பஞ்சம் மேலிட்டபடியால் அவரவர்
தங்கள் தங்கள் வயல் நிலங்களை விற்றார்கள்;
யோசேப்பு எகிப்தின் நிலங்கள்
யாவையும் பார்வோனுக்காகக் கொண்டான்;
இவ்விதமாய் அந்தப் பூமி பார்வோனுடையதாயிற்று. (ஆதியாகமம்
47:20)
appadiyea egipthiyar thangga'lukkup pagncham mealittapadiyaal avaravar
thangga'l
thangga'l
vayal nilangga'lai vit’raarga'l; yoaseappu egipthin nilangga'l yaavaiyum
paarvoanukkaagak ko'ndaan;
ivvithamaay anthap boomi paarvoanudaiyathaayit’ru. (aathiyaagamam 47:20)
மேலும் அவன் எகிப்தின் ஒரு எல்லை முதல் மறு எல்லைவரைக்குமுள்ள ஜனங்களை
அந்தந்தப் பட்டணங்களில் குடிமாறிப்போகப்பண்ணினான். (ஆதியாகமம்
47:21)
mealum avan egipthin oru ellai muthal ma’ru ellaivaraikkumu'l'la janangga'lai anthanthap
patta'nangga'lil kudimaa’rippoagappa'n'ninaan.
(aathiyaagamam 47:21)
ஆசாரியருடைய நிலத்தை
மாத்திரம் அவன் கொள்ளவில்லை;
அது பார்வோனாலே ஆசாரியருக்கு
மானியமாகக் கொடுக்கப்பட்டிருந்ததினாலும், பார்வோன்
அவர்களுக்குக் கொடுத்த மானியத்தினாலே
அவர்கள் ஜீவனம்பண்ணிவந்ததினாலும், அவர்கள்
தங்கள் நிலத்தை விற்கவில்லை.
(ஆதியாகமம் 47:22)
aasaariyarudaiya nilaththai maaththiram
avan ko'l'lavillai; athu paarvoanaalea aasaariyarukku maaniyamaagak kodukkappattirunthathinaalum, paarvoan
avarga'lukkuk koduththa
maaniyaththinaalea avarga'l jeevanampa'n'nivanthathinaalum, avarga'l thangga'l nilaththai
vi’rkavillai. (aathiyaagamam 47:22)
பின்னும் யோசேப்பு
ஜனங்களை நோக்கி: இதோ, இன்று உங்களையும்
உங்கள் நிலங்களையும் பார்வோனுக்காக
வாங்கிக்கொண்டேன்; இதோ, உங்களுக்குக்
கொடுக்கப்படுகிற விதைத்தானியம்; இதை நிலத்தில் விதையுங்கள்.
(ஆதியாகமம் 47:23)
pinnum yoaseappu janangga'lai noakki:
ithoa, in’ru ungga'laiyum ungga'l nilangga'laiyum paarvoanukkaaga vaanggikko'ndean; ithoa,
ungga'lukkuk kodukkappadugi’ra vithaiththaaniyam; ithai nilaththil vithaiyungga'l. (aathiyaagamam 47:23)
விளைவில் ஐந்தில்
ஒரு பங்கைப் பார்வோனுக்குக் கொடுக்கவேண்டும்; மற்ற நாலுபங்கும் வயலுக்கு
விதையாகவும் உங்களுக்கும் உங்கள்
குடும்பத்தாருக்கும் உங்கள் குழந்தைகளுக்கும் ஆகாரமாகவும்
உங்களுடையதாயிருக்கட்டும் என்றான். (ஆதியாகமம்
47:24)
vi'laivil ainthil
oru panggaip paarvoanukkuk
kodukkavea'ndum; mat’ra naalupanggum vayalukku vithaiyaagavum ungga'lukkum ungga'l kudumbaththaarukkum ungga'l kuzhanthaiga'lukkum aagaaramaagavum ungga'ludaiyathaayirukkattum en’raan. (aathiyaagamam 47:24)
அப்பொழுது அவர்கள்:
நீர் எங்கள் பிராணனைக்
காப்பாற்றினீர்; எங்கள் ஆண்டவனுடைய
கண்களில் எங்களுக்குத் தயவு கிடைக்கவேண்டும்; நாங்கள்
பார்வோனுக்கு அடிமைகளாயிருக்கிறோம் என்றார்கள்.
(ஆதியாகமம் 47:25)
appozhuthu avarga'l: neer engga'l piraa'nanaik kaappaat’rineer; engga'l aa'ndavanudaiya ka'nga'lil engga'lukkuth thayavu
kidaikkavea'ndum; naangga'l paarvoanukku adimaiga'laayirukki’roam en’raarga'l. (aathiyaagamam 47:25)
ஐந்தில் ஒன்று பார்வோனுக்குச் சேரும்
வாரம் என்று யோசேப்பு
இட்ட கட்டளைப்படி எகிப்து
தேசத்திலே இந்நாள்வரைக்கும் நடந்துவருகிறது; ஆசாரியரின்
நிலம் மாத்திரம் பார்வோனைச்
சேராமல் நீங்கலாயிருந்தது. (ஆதியாகமம்
47:26)
ainthil on’ru paarvoanukkuch
searum vaaram
en’ru
yoaseappu
itta
katta'laippadi egipthu theasaththilea innaa'lvaraikkum nadanthuvarugi’rathu; aasaariyarin nilam maaththiram paarvoanaich searaamal neenggalaayirunthathu. (aathiyaagamam 47:26)
இஸ்ரவேலர் எகிப்து
தேசத்திலுள்ள கோசேன் நாட்டிலே
குடியிருந்தார்கள்; அங்கே நிலங்களைக்
கையாட்சி செய்து, மிகவும்
பலுகிப் பெருகினார்கள். (ஆதியாகமம்
47:27)
isravealar egipthu theasaththilu'l'la koasean naattilea kudiyirunthaarga'l; anggea nilangga'laik kaiyaadchi seythu, migavum palugip peruginaarga'l. (aathiyaagamam 47:27)
யாக்கோபு எகிப்து
தேசத்திலே பதினேழு வருஷம்
இருந்தான்; யாக்கோபுடைய ஆயுசுநாட்கள்
நூற்று நாற்பத்தேழு வருஷம்.
(ஆதியாகமம் 47:28)
yaakkoabu egipthu theasaththilea pathineazhu varusham
irunthaan; yaakkoabudaiya aayusunaadka'l noot’ru naa’rpaththeazhu varusham. (aathiyaagamam 47:28)
இஸ்ரவேல் மரணமடையும்
காலம் சமீபித்தது. அப்பொழுது
அவன் தன் குமாரனாகிய
யோசேப்பை வரவழைத்து, அவனை நோக்கி: என்மேல்
உனக்குத் தயவுண்டானால், உன் கையை என் தொடையின்கீழ் வைத்து
என்மேல் பட்சமும் உண்மையுமுள்ளவனாயிரு; என்னை எகிப்திலே அடக்கம்பண்ணாதிருப்பாயாக. (ஆதியாகமம்
47:29)
israveal mara'namadaiyum kaalam sameebiththathu. appozhuthu
avan than kumaaranaagiya yoaseappai varavazhaiththu, avanai
noakki: enmeal unakkuth
thayavu'ndaanaal, un kaiyai
en thodaiyinkeezh vaiththu
enmeal padchamum u'nmaiyumu'l'lavanaayiru; ennai egipthilea adakkampa'n'naathiruppaayaaga. (aathiyaagamam 47:29)
நான் என் பிதாக்களோடே படுத்துக்கொள்ளவேண்டும்; ஆகையால்,
நீ என்னை எகிப்திலிருந்து எடுத்துக்கொண்டுபோய், அவர்களை
அடக்கம்பண்ணியிருக்கிற நிலத்திலே என்னையும்
அடக்கம்பண்ணு என்றான். அதற்கு
அவன்: உமது சொற்படி
செய்வேன் என்றான். (ஆதியாகமம்
47:30)
naan en pithaakka'loadea paduththukko'l'lavea'ndum; aagaiyaal, nee ennai egipthilirunthu eduththukko'ndupoay, avarga'lai adakkampa'n'niyirukki’ra nilaththilea
ennaiyum adakkampa'n'nu en’raan. atha’rku avan: umathu
so’rpadi seyvean en’raan. (aathiyaagamam 47:30)
அப்பொழுது அவன்: எனக்கு ஆணையிட்டுக்கொடு என்றான்;
அவனுக்கு ஆணையிட்டுக்கொடுத்தான். அப்பொழுது
இஸ்ரவேல் கட்டிலின் தலைமாட்டிலே
சாய்ந்து தொழுதுகொண்டான். (ஆதியாகமம்
47:31)
appozhuthu avan: enakku aa'naiyittukkodu en’raan; avanukku
aa'naiyittukkoduththaan. appozhuthu
israveal kattilin thalaimaattilea saaynthu thozhuthuko'ndaan. (aathiyaagamam 47:31)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!