சாராள் நூற்று
இருபத்தேழு வருஷம் உயிரோடிருந்தாள்; இவ்வளவே
சாராளுடைய வயது. (ஆதியாகமம்
23:1)
saaraa'l noot’ru irubaththeazhu varusham uyiroadirunthaa'l; ivva'lavea saaraa'ludaiya vayathu.
(aathiyaagamam 23:1)
கானான் தேசத்திலுள்ள
எபிரோன் என்னும் கீரியாத்அர்பாவிலே சாராள்
மரித்தாள்; அப்பொழுது ஆபிரகாம்
வந்து, சாராளுக்காகப் புலம்பி
அழுதான். (ஆதியாகமம் 23:2)
kaanaan theasaththilu'l'la ebiroan ennum keeriyaatharbaavilea saaraa'l mariththaa'l;
appozhuthu aabirahaam vanthu, saaraa'lukkaagap pulambi azhuthaan.
(aathiyaagamam 23:2)
பின்பு ஆபிரகாம்
பிரேதம் இருந்த இடத்திலிருந்து எழுந்துபோய்,
ஏத்தின் புத்திரரோடே பேசி: (ஆதியாகமம் 23:3)
pinbu aabirahaam pireatham
iruntha idaththilirunthu ezhunthupoay,
eaththin puththiraroadea peasi: (aathiyaagamam 23:3)
நான் உங்களிடத்தில்
அந்நியனும் பரதேசியுமாய் இருக்கிறேன்;
என்னிடத்திலிருக்கிற இந்தப் பிரேதம்
என் கண்முன் இராதபடிக்கு
நான் அதை அடக்கம்பண்ணுவதற்கு, உங்களிடத்தில்
எனக்குச் சொந்தமாக ஒரு கல்லறைப் பூமியைத்
தரவேண்டும் என்றான். (ஆதியாகமம்
23:4)
naan ungga'lidaththil anniyanum
paratheasiyumaay irukki’rean; ennidaththilirukki’ra inthap
pireatham en ka'nmun
iraathapadikku naan athai adakkampa'n'nuvatha’rku, ungga'lidaththil enakkuch sonthamaaga oru kalla’raip boomiyaith tharavea'ndum en’raan. (aathiyaagamam 23:4)
அதற்கு ஏத்தின்
புத்திரர் ஆபிரகாமுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: (ஆதியாகமம்
23:5)
atha’rku eaththin puththirar
aabirahaamukkup pirathiyuththaramaaga: (aathiyaagamam 23:5)
எங்கள் ஆண்டவனே,
நாங்கள் சொல்லுகிறதைக் கேளும்;
எங்களுக்குள்ளே நீர் மகா பிரபு; எங்கள்
கல்லறைகளில் முக்கியமானதிலே பிரேதத்தை
அடக்கம்பண்ணும்; நீர் பிரேதத்தை
அடக்கம்பண்ண எங்களில் ஒருவனும்
தன் கல்லறையை உமக்குத்
தடைசெய்வதில்லை என்றார்கள். (ஆதியாகமம்
23:6)
engga'l aa'ndavanea, naangga'l sollugi’rathaik kea'lum; engga'lukku'l'lea neer mahaa pirabu; engga'l kalla’raiga'lil mukkiyamaanathilea pireathaththai adakkampa'n'num; neer pireathaththai adakkampa'n'na engga'lil oruvanum
than kalla’raiyai umakkuth thadaiseyvathillai en’raarga'l. (aathiyaagamam 23:6)
அப்பொழுது ஆபிரகாம்
எழுந்திருந்து, ஏத்தின் புத்திரராகிய
அத்தேசத்தாருக்கு வந்தனம் செய்து,
(ஆதியாகமம் 23:7)
appozhuthu aabirahaam ezhunthirunthu, eaththin
puththiraraagiya aththeasaththaarukku vanthanam seythu,
(aathiyaagamam 23:7)
அவர்களோடே பேசி: என்னிடத்திலிருக்கிற பிரேதம்
என் கண்முன் இராதபடிக்கு,
நான் அதை அடக்கம்பண்ண
உங்களுக்குச் சம்மதியானால், நீங்கள்
என் வார்த்தையைக் கேட்டு,
சோகாருடைய குமாரனாகிய எப்பெரோன்,
(ஆதியாகமம் 23:8)
avarga'loadea peasi: ennidaththilirukki’ra pireatham en ka'nmun iraathapadikku, naan athai adakkampa'n'na ungga'lukkuch sammathiyaanaal, neengga'l en vaarththaiyaik keattu, soagaarudaiya kumaaranaagiya epperoan,
(aathiyaagamam 23:8)
தன் நிலத்தின்
கடைசியிலே இருக்கிற மக்பேலா
என்னப்பட்ட குகையை எனக்குச்
சொந்தமான கல்லறைப் பூமியாயிருக்கும்படி தரவேண்டும்
என்று, அவரிடத்தில் எனக்காக
வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்; அது பெறுமான
விலைக்கு அவர் அதைத் தருவாராக என்றான்.
(ஆதியாகமம் 23:9)
than nilaththin
kadaisiyilea irukki’ra makpealaa ennappatta kugaiyai enakkuch sonthamaana kalla’raip boomiyaayirukkumpadi tharavea'ndum
en’ru,
avaridaththil enakkaaga vea'ndikko'l'lungga'l; athu pe’rumaana vilaikku
avar athaith tharuvaaraaga en’raan. (aathiyaagamam 23:9)
எப்பெரோன் ஏத்தின்
புத்திரர் நடுவிலே உட்கார்ந்திருந்தான்; அப்பொழுது
ஏத்தியனாகிய எப்பெரோன் தன் ஊர் வாசலுக்குள்
பிரவேசிக்கிற ஏத்தின் புத்திரர்
அனைவரும் கேட்க ஆபிரகாமுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: (ஆதியாகமம்
23:10)
epperoan eaththin
puththirar naduvilea udkaarnthirunthaan; appozhuthu
eaththiyanaagiya epperoan
than oor vaasalukku'l piraveasikki’ra eaththin puththirar
anaivarum keadka aabirahaamukkup pirathiyuththaramaaga: (aathiyaagamam 23:10)
அப்படியல்ல, என் ஆண்டவனே, என் வார்த்தையைக் கேளும்;
அந்த நிலத்தை உமக்குத்
தருகிறேன், அதிலிருக்கும் குகையையும்
உமக்குத் தருகிறேன், என் ஜனப்புத்திரருடைய கண்களுக்கு
முன்பாக அதை உமக்குத்
தருகிறேன், உம்மிடத்திலிருக்கிற பிரேதத்தை
அடக்கம்பண்ணும் என்றான். (ஆதியாகமம்
23:11)
appadiyalla, en aa'ndavanea, en vaarththaiyaik kea'lum;
antha nilaththai umakkuth
tharugi’rean, athilirukkum
kugaiyaiyum umakkuth
tharugi’rean, en janappuththirarudaiya ka'nga'lukku munbaaga athai umakkuth tharugi’rean, ummidaththilirukki’ra pireathaththai adakkampa'n'num en’raan. (aathiyaagamam 23:11)
அப்பொழுது ஆபிரகாம்
அத்தேசத்தாருக்கு வந்தனம் செய்து,
(ஆதியாகமம் 23:12)
appozhuthu aabirahaam aththeasaththaarukku vanthanam
seythu, (aathiyaagamam 23:12)
தேசத்து ஜனங்கள்
கேட்க, எப்பெரோனை நோக்கி:
கொடுக்க உமக்கு மனதானால்
என் வார்த்தையைக் கேளும்;
நிலத்தின் விலையைத் தருகிறேன்;
என் கையில் அதை வாங்கிக்கொள்ளும்; அப்பொழுது
என்னிடத்திலிருக்கிற பிரேதத்தை அவ்விடத்தில்
அடக்கம்பண்ணுவேன் என்றான். (ஆதியாகமம்
23:13)
theasaththu janangga'l keadka, epperoanai
noakki: kodukka umakku
manathaanaal en vaarththaiyaik kea'lum;
nilaththin vilaiyaith tharugi’rean; en kaiyil athai vaanggikko'l'lum; appozhuthu ennidaththilirukki’ra pireathaththai avvidaththil
adakkampa'n'nuvean en’raan. (aathiyaagamam 23:13)
அதற்கு எப்பெரோன்
ஆபிரகாமுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: (ஆதியாகமம்
23:14)
atha’rku epperoan aabirahaamukkup pirathiyuththaramaaga: (aathiyaagamam 23:14)
என் ஆண்டவனே,
நான் சொல்லுகிறதைக் கேளும்;
அந்த நிலம் நானூறு
சேக்கல் நிறை வெள்ளி
பெறும்; எனக்கும் உமக்கும்
அது எவ்வளவு காரியம்;
நீர் உம்மிடத்திலிருக்கிற பிரேதத்தை
அடக்கம்பண்ணும் என்றான். (ஆதியாகமம்
23:15)
en aa'ndavanea,
naan sollugi’rathaik kea'lum; antha nilam naanoo’ru seakkal ni’rai ve'l'li
pe’rum;
enakkum umakkum athu evva'lavu kaariyam;
neer ummidaththilirukki’ra pireathaththai adakkampa'n'num en’raan. (aathiyaagamam 23:15)
அப்பொழுது ஆபிரகாம்
எப்பெரோனின் சொல்லைக் கேட்டு,
ஏத்தின் புத்திரருக்கு முன்பாக
எப்பெரோன் சொன்னபடியே, வர்த்தகரிடத்தில் செல்லும்படியான நானூறு
சேக்கல் நிறை வெள்ளியை
அவனுக்கு நிறுத்துக் கொடுத்தான்.
(ஆதியாகமம் 23:16)
appozhuthu aabirahaam epperoanin
sollaik keattu, eaththin
puththirarukku munbaaga epperoan sonnapadiyea, varththagaridaththil
sellumpadiyaana naanoo’ru seakkal ni’rai ve'l'liyai
avanukku ni’ruththuk koduththaan. (aathiyaagamam 23:16)
இந்தப்பிரகாரம் மம்ரேக்கு
எதிரே மக்பேலாவிலுள்ள எப்பெரோனுடைய
நிலமாகிய அந்தப் பூமியும்,
அதிலுள்ள குகையும், நிலத்தின்
எல்லையெங்கும் சூழ்ந்திருக்கிற மரங்கள்
அடங்கலும், (ஆதியாகமம் 23:17)
inthappiragaaram mamreakku ethirea
makpealaavilu'l'la epperoanudaiya nilamaagiya anthap
boomiyum,
athilu'l'la kugaiyum, nilaththin ellaiyenggum soozhnthirukki’ra marangga'l adanggalum, (aathiyaagamam 23:17)
அவனுடைய ஊர்வாசலுக்குள் பிரவேசிக்கும்
ஏத்தின் புத்திரர் எல்லாரும்
அறிய ஆபிரகாமுக்குச் சொந்தமாக
உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. (ஆதியாகமம் 23:18)
avanudaiya oorvaasalukku'l piraveasikkum eaththin
puththirar ellaarum a’riya aabirahaamukkuch sonthamaaga u’ruthippaduththappattathu. (aathiyaagamam 23:18)
அதற்குப்பின் ஆபிரகாம்
தன் மனைவியாகிய சாராளைக்
கானான்தேசத்தில் எப்பெரோன் ஊர் பூமியான மம்ரேக்கு
எதிரே இருக்கிற மக்பேலா
என்னும் நிலத்தின் குகையிலே
அடக்கம்பண்ணினான். (ஆதியாகமம் 23:19)
atha’rkuppin aabirahaam than manaiviyaagiya saaraa'laik kaanaantheasaththil epperoan
oor boomiyaana mamreakku
ethirea irukki’ra makpealaa ennum nilaththin kugaiyilea adakkampa'n'ninaan. (aathiyaagamam 23:19)
இப்படி ஏத்தின்
புத்திரர் கையில் கொள்ளப்பட்ட
அந்த நிலமும், அதிலுள்ள
குகையும், ஆபிரகாமுக்குச் சொந்த கல்லறைப் பூமியாக
உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. (ஆதியாகமம் 23:20)
ippadi eaththin
puththirar kaiyil ko'l'lappatta antha nilamum, athilu'l'la
kugaiyum,
aabirahaamukkuch sontha
kalla’raip boomiyaaga u’ruthippaduththappattathu. (aathiyaagamam 23:20)
No comments:
Post a Comment
Copying or re-posting the Scripture is welcomed and encouraged. Everything on this site is Free. No copyright! Please read and report any errors. Please publish as a book. Host on your website. Thank you!